SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna Gminy Grodzisk Mazowiecki Katalog zbiorów

94547

Book

obyczajowa

In basket

rate

Baumgartner / Paul Auster ; tłumaczenie Maria Makuch. - Kraków : Znak, 2025. - 244, [3] strony ; 24 cm.

Author

Auster Paul (1947-2024). Autor Makuch Maria (1954- ). Tłumaczenie

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura amerykańska

Subject

Miłość Szczęście Profesorowie Śmierć małżonka Zakochanie Poczucie straty Tęsknota

Genre/Form

Powieść

Czy utraconą miłość można co dzień przeżywać na nowo? Ostatnia powieść jednego z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich. Profesor Sy Baumgartner zanurzony jest w tęsknocie za ukochaną Anną. Echo jej głosu wciąż mu towarzyszy i wciąż na nowo wywołuje wspomnienia. Pierwsze spotkanie. Długie rozmowy. Pełen namiętności związek. Tragiczna, nagła śmierć ukochanej. Każdy dzwonek telefonu, przypalony garnek czy niespodziewana wizyta kochanki sprawiają, że ten neurotyczny nowojorczyk musi wrócić do szarej codzienności. Kiedy w jego życiu nagle pojawia się studentka z drugiego końca kraju, Sy odkrywa, że każda spotkana osoba może sprawić, by los na nowo rozdał karty. „Baumgartner” to najsubtelniejsza powieść Paula Austera. Intensywna, poruszająca, przesycona tęsknotą i pełna zachwytu nad nieprzewidywalnością życia.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia BG

All copies are currently on loan: sygn. 821-3 amer. (1 egz.)

Reviews:

Płaczesz...
Czytasz tą powieść i od samego początku odczuwasz wiele emocji. One mieszają się, wręcz kotłują w tobie i wszystko odczuwasz na sobie i w sobie. Baumgartner to cieszy się na widok kurierki, to zagubiony krąży po kuchni nie wiedząc co i jak i kiedy zrobił, czy włączył, zaraz spada ze schodów w ciemnej piwnicy, w której miał naprawić poręcz i która właśnie teraz by się najbardziej przydała.... Baumgartner to profesor filozofii z Princeton, (...) człowiek, który nadal pracuje, bardziej intelektualnie i mentalnie. Został sam, bez żony, lecz czując ją obok, czując gdzieś w innym pokoju, ciągle do niej mówi i wydaje mu się, że ona jest, że tragedia się nigdy nie wydarzyła, że nie było pływania i tamtego lata, a Anna nadal jest, tuż obok. Obok, acz jakaś nieuchwytna i ulotna, lecz obecna.
Baugarnet nie ogarnia prozy życia i normalności jako takiej. Wybijają go dźwięki telefonu, dzwonek do drzwi, czy słowa innych, które on musi w sobie poskładać w całość. Proza codzienności okazuje się jego wrogiem, przerasta go. I chyba dlatego wraca do wspomnień, do chwil, które były z Anną, a które już nigdy nie wrócą. Przypomina sobie momenty, ludzi i ją. Jej uśmiech i piękno. Przypomina sobie swoje trwanie u jej boku i znajomych to całe wspólne bycie małżeństwem i radość z czasu, jaki był im dany.
Ludzie bezdzietni.
Ludzie mający siebie.
I teraz on - sam...
Jest i ktoś obok, kobieta. Inna już, nie Anna, a całkiem od niej różna... Alb bycie z kimś jest dobre, myśli Baumgartner. Bycie obok i jakieś wspólne funkcjonowanie w tych dniach, jakie jeszcze są im dane dane. Ale ona nie chce...
Wszystko kruche.
Delikatne.
Zgrabiałe ręce nie potrafią utrzymać zegara, który wskazówkami odmierza okropny czas.
Okropna starość i pokraczność.
Wstrętna słabość ciała.
Oczy nie takie, życie szare...
Upadki i marne wzloty. Ciało boli, kolana skrzypią i człowiek szuka ni siebie, ni odpoczynku, ni ucieczki od ciszy.
Strach przed czymś, co trudno nazwać...
To życie takie...
Auster napisał ostatnią powieść, jakby o sobie. O własnym zagubieniu, splątaniu jakimś, smutku i bólu. Pisarz, który tak nie pisał, a nagle, na koniec...
Wielka strata po nim została i Pustka, której nikt i nic nie wypełni Zegar życia prze do przodu bez Paula Austera (Baumgarneta) już. Palisz świeczkę, stawiasz koło książek jego pióra i zamykasz oczy.
Mistyczna powieść, którą poniekąd domyka życie i całą twórczość Paula...